Tego roku szósty dzień kwietnia wypadł w czwartek. Dla nas, uczniów Boskiego Mistrza, jest to Wielki Czwartek, ponieważ w ten dzień, niemalże 2 tys. lat temu, Pan Jezus, Boży Syn został wydany w ręce ludzi. Wydanie Chrystusa na mękę i śmierć ściśle łączy się z Jego dobrowolną zgodą na oddanie siebie w całkowitym posłuszeństwu woli Ojca. Te wielkie misteria znajdują swoje odzwierciedlenie w liturgii Kościoła.
Najpierw w Mszy Krzyżma św. o godz. 10 całą wspólnotą gromadziliśmy się przy naszym pasterzu, biskupie Janie w matce kościołów diecezji rzeszowskiej – katedrze. Zgromadzenie biskupów, kapłanów, diakonów, Liturgicznej Służby Ołtarza, dziewczęcej służby przy Ołtarzu Pana i schol parafialnych w ramach Ludu Bożego miało nam przypominać o tej jedności, do której Chrystus wzywał swoich uczniów oraz następne pokolenia, prosząc Ojca w arcykapłańskiej modlitwie (zob. J 17,20-24). Był to również dzień, kiedy kapłani Jezusa Chrystusa i wyżej wymienione grupy odnawiały swoje przyrzeczenia wierności Bogu w codzienności życia.
Po Eucharystii grupa licząca ponad 300 naszych młodych przyjaciół z LSO, dziewczęcej służby i schol parafialnych odwiedziła nas w seminarium. Wówczas klerycy przy okazji oprowadzania po seminaryjnym domu mogli podzielić się z nimi swoim świadectwem dotyczącym spotkania Boga na drogach swojego życia, szczególnie w kontekście odczytywania Jego powołania do kapłaństwa.
Natomiast wieczorem przeżywaliśmy Mszę Wieczerzy Pańskiej, w czasie której nasze serca kierowały się ku Chrystusowi, zostawiającemu przykazanie miłości swoim uczniom. Ponadto Jezus w kontekście zbliżania się swojej Paschy pozostawił cudowny nakaz sprawowania Eucharystii, upamiętniającej dzieło Jego boskiej miłości do każdego człowieka. Sięgając myślami do tamtych wydarzeń mogliśmy uświadomić sobie to, że niezmiennie Chrystus wydaje siebie w ręce kapłanów, którzy z kolei wydają Go złaknionym życia wiecznego braciom i siostrom w Kościele dla ich zbawienia. Dlatego też w ten dzień w modlitwie szczególnie pamiętaliśmy o kapłanach, którzy z woli i łaski Bożej na mocy święceń przyjęli ten dar, aby móc pokrzepiać Lud Boży sakramentami.
Naszym drogim księżom formatorom i wszystkim kapłanom diecezji życzymy wierności w sprawowaniu sakramentalnej posługi i związanej z nią głoszenia Słowa Bożego. Życzymy entuzjazmu wiary, niezawodnej nadziei i wielkiej miłości w codziennym posługiwaniu. Pamiętamy o was w modlitwie i również o nią prosimy, abyśmy także mogli dostąpić tego niczym niezasłużonego daru od Boga w postaci kapłaństwa służebnego.
